- qiymətçi
- сущ.1. оценщик, оценщица (лицо, которое производит оценку чего-л.)2. расценщик, расценщица3. таксировщик
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saxlamaq — f. 1. Bir şeyi əlində (ağzında, dişində və s. də) tutub düşməyə qoymamaq. Açarı əlində saxlamaq. İpi dişində saxlamaq. – Başımı aşağı dikib durduğum halda əlimdəki çörək qismətini yumruğumda saxlamağa başladım. A. D.. Bayram pulu açıb bir neçə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
al — 1. 1. sif. Qırmızı. Al bayraq. Al qan. Al şəfəq. – Al yanaqların sanasan ki, qızılgül xərməni; Tər zənəxdaninə baxdıqca cünun eylər məni. M. P. V.. Sənə al don yaraşır, niyə qarə geymisən sən; Məgər aşiqin ölübdür, sənə bu əza neçindir? S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duruxsu(n)maq — bax duruxmaq. . . Xidmətçi qadın gəlib <qapını> açdı. Məni görürkən duruxsundu. M. S. O.. Cəfər qarpızı hirslə yerinə qoyub geri çəkildi, qiymətini azaltmaq üçün bir iki addım da qızdan uzaqlaşdı. Sonra duruxsuyub Rüstəm bəyə dedi. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naşükür — sif. <fars. na. . . və ər. şükür> Yaxşılığa qiymət verməyən, yaxşılıq bilməyən; qədirbilməz, nankor. Naşükür adam. – <Şəhrəbanu xanım:> Bu firənglər necə naşükür xalq olurmuşlar. Heç yaxşılıq bilməzmişlər. M. F. A.. <Cəmil:> Axı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti